Piernik Schweidnitzer Bollkobissen – Pierniki Wrocławskie Rodzinna Manufaktura Piernika

Świdnicki Kęs Bolka

Skład

– mąka pszenna
– mąka żytnia
– miód
– cukier
– maślanka
– jajka
– koper włoski
– cynamon
– sok z pomarańczy
– sok z cytryny
– kakao
– soda oczyszczona

Stolicą korzennych wypieków w Polsce jest bez wątpienia Toruń – najstarszym zaś miastem pierników Świdnica. Tutejsi piernikarze zostali wymienieni po raz pierwszy w dokumencie z 1293 r. jako „piperatas tortas facientes”, a więc „robiący ciastka z pieprzem”. Przez stulecia nie gasła renoma aromatycznych wypieków znad Bystrzycy, których wizytówką był okrągły piernik z bliżej niewyobrażonym aniołem zwany Engelbalzer. Legenda miejska głosi, że w 1707 r. świdniccy ewangelicy podarowali królowi szwedzkiemu Karolowi XII olbrzymi piernik z motywem Kościoła pokoju w podzięce za jego wybudowanie. Z kolei w trzeciej dekadzie XIX wieku miasto zasłynęło z pierniczków nazywanych bruk świdnicki (Schweidnitzer Steinpflaster), których renoma na Dolnym Śląsku przeminęła wraz z końcem stulecia. W tym czasie cukiernik Paul Adling (ul. Kotlarska) zaczął wypiekać bomby świdnickie (Schweidnitzer Bombe). Wysłał je kilka razy na poczdamski dwór i… Rozsmakował się w nich cesarz Wilhelm II pisząc do konditora list gratulacyjny. W 1926 r. Max Pannwitz (Rynek 10), fabrykant czekolady, wprowadził do sprzedaży Świdnicki Kęs Bolka (Schweidnitzer Bolkobissen), reklamując się jego „wynalazcą”. Pierniczki nawiązywały składem ciasta – mąka żytnia, miód, maślanka, koper włoski – do tradycji świdnickiego bruku. Lecz w nowej odsłonie, nowy symbol piernikarstwa nad Bystrzycą już bez lukru, a w białej i ciemnej polewie czekoladowej był konfekcjonowany w paczkach po cztery sztuki, układanych kolorami naprzemiennie w dwóch rzędach dla uzyskania efektu szachownicy. Kęs Bolka był ostatnią gwiazdą piernikarstwa Dolnego Śląska przed 1945 r.